Eten moeten we om te overleven. Zoals een groot deel van de wereldbevolking nu eet, levert het echter eerder gezondsheidsproblemen op dan een bron van (gezonde) energie. Van drie maaltijden per dag tot aan de Tweede Wereldoorlog, zijn we nu overgegaan om de hele dag door te eten: als de pepernoten op zijn, gaan we gewoon verder op paaseitjes.
Tegenwoordig is eten overal te verkrijgen. Niet zoals in veel Aziatische landen een gezond tussendoortje of maaltijd zoals vleesspiesjes of vers gesneden ananas, maar calorierijke snacks. Het wordt je om de oren gegooid. En geuren en geluiden verleiden nu eenmaal. Net na werktijd, zo tegen etenstijd zijn we nog zwakker en laten we ons makkelijk verleiden tot het kopen van een snack. En dit is precies waar op trein- en benzinestations op in wordt gespeeld.
In een snoep- of speelgoedwinkel wordt een kind hebberig. Bij volwassenen kan hetzelfde gebeuren; overdaad maakt vaak dat we er van willen inslaan. Op een versmarkt waar een overdaad aan verse groente en fruit getoond wordt is dan ook niets lekkerders dan de prodcuten in grote hoeveelheden in te slaan. En het is niet erg, want het is gezond.
Het lijkt er dus op dat het gaat om verleiden. Als iets in grote hoeveelheden wordt aangeboden, is het lastig om te negeren. Het maakt voor het effect echter niet uit of dit nu calorierijke snacks zijn, of gezonde producten. Het wordt misschien tijd om - op die plekken waar voorbijgangers het makkelijkst over gaan tot het kopen van een snack -het assortiment aan te passen en te te kijken of we ons door de overdaad laten verleiden tot het kopen van een heerlijk en gezond stuk fruit!
Op de website foodlog.nl reageert Jan Peter van Doorn op een advies van de Wetenschappelijke Radd voor het Regeringsbeleid (WRR) op het advies dat zijn in november 2010 aan de overheid uitbrachten.
