 |
| Een ouderwets model oliebollenkraam. Meer kramen zijn te vinden op Flickr. |
Elk jaar rond het begin van november staan deze kramen opeens, opgepoetst en wel, in het straatbeeld. In de winterse kou en donkere dagen brengen zij licht, gezelligheid en zoete geuren in het straatbeeld. Van een aantal weet je dat ze gedurende de rest van het jaar hun waar verkopen op de vele kermissen en braderiën die Nederland rijk is. Hoe de andere oliebollenbakkers de lange seizoensstop doorbrengen, is mij onbekend.
Oliebollenkramen zijn er in alle soorten en maten. Sommigen zijn slechts een uitgeefloket met een beperkt assortiment. Anderen hebben een omvang waar menig winkeleigenaar jaloers op zal zijn. Wanneer je hier voor de toonbank staat en je door de oliebollenmeneer of -mevrouw naar je bestelling wordt gevraagd, voel je je weer dat kleine kind bij de bakker, dat nog niet boven de toonbank uitkomt.
Het bijzondere is dat deze kramen gedurende drie maanden van het jaar het straatbeeld van de meeste Nederlandse steden lijken te overheersen. De ene kraam staat verloren op een groot plein licht te geven. Een andere kraam dwingt je bijna tot kopen doordat de stoep tegenover je supermarkt opeens een plein met wanden is geworden waar de de oliebollenkraam de plaats van een kerk inneemt.
Tegen de tijd dat de dagen weer lengen en de light producten plaats hebben gemaakt voor al het lekkers dat in december naar binnen is gewerkt, verdwijnen de oliebollenkramen weer uit het straatbeeld. Het zou mooi zijn als ze zichzelf zouden kunnen verplaatsen met behulp van hun eigen frituurvet!
Ieder jaar houdt het Algemeen Dagblad een verkiezing ‘Wie bakt de beste oliebol’. Het testteam bezoekt tientallen oliebollenkramen in Nederland. De winnende kraam kan rekenen op een groot aantal klanten.
