Het lentezonnetje zorgt voor veel energie. De natuur wordt wakker uit haar winterslaap, boom- en bloemknoppen barsten open, vogels zingen de mooiste liederen en de lammetjes huppelen door de wei. Ook de mens wordt weer actief en bevolkt massaal terrassen, strand en recreatiegebieden.
Een leuke activiteit in deze periode van het jaar is het bezoeken van de boerderij. Niets voor niets is april de maand voor Kom in de Kas en de Campina boerderijdagen. Zeker nu het boeren op zich niet meer zo lucratief is wordt er steeds vaker gezocht naar andere manieren van inkomsten. Mede door de vergrijzing komen er steeds meer zorgboerderijen die zich behalve op 55+ers ook kunnen richten op andere doelgroepen zoals mindervaliden of moeilijk opvoedbare kinderen. Andere boerenbedrijven organiseren bijvoorbeeld vrijgezellenfeesten, bieden de mogelijkheid een koe te knuffelen of hebben een boeren(midget)golfbaan.
De meeste boeren houden zich echter dichter bij hun leest. Die blijven landbouw en veeteelt als hoofdactiviteit uitvoeren, maar bieden daarnaast de mogelijkheid een kijkje achter de schermen te nemen. In een periode waarin de jonge dieren nog vrolijk rondhuppelen, biedt dit veel vertier voor jong en oud.
De boer als ondernemer grijpt deze kans om zijn heerlijke producten aan de man te brengen. Afhankelijk van wat er op zijn terrein groeit en bloeit biedt hij zelfgemaakte kazen, yoghurts en andere zuivelproducten, jams uit de eigen boomgaard en eventueel producten van bevriende boeren aan. De bezoekers vinden het maar wat leuk. Authentieke producten direct van de producent. Dat moet toch lekker zijn en daar wil je toch best wat meer voor betalen, als dat al nodig is?
Het is goed om te zien dat deze boerderij bezoeker - of die nu laag- of hoogopgeleid is, in een dorp of een stad woont en of die nu een ruim of krap budget heeft - al zijn principes aan de kant zet en het liefst helemaal los gaat in de boerderijwinkel. Een blindelings vertrouwen ontstaat, omdat de producent het aandurft om zijn consument recht in de ogen te kijken. En omdat de bezoeker zojuist nog heeft gezien dat de koeien, schapen en weet ik het wat meer om en op het erf loopt of staat, het zo goed hebben.
Deze zelfde bezoeker die elk weekend onnadenkend zijn boodschappenkar vult met lekkere, voordelige of bekende producten doet nu precies wat er moet gebeuren; lokaal inkopen bij of van een boer uit de regio om zo foodmiles te beperken, de smaak te behouden en een ambacht (want dat zou een boer moeten uitoefenen) in stand houden. Keep going!
Afgelopen week verscheen het rapport van het onderzoek ‘Denken, doen en duurzame voeding’. Het LEI bracht in opdracht van EL&I het denken en doen van zes verschillende consumentengroepen in beeld en onderzocht per groep hoe ze gestimuleerd konden worden om hun voedselconsumptie duurzamer te maken.
