De Duitsers eten per jaar misschien nog wel meer brood dan wij Nederlanders doen (80 kg per persoon per jaar tegenover 60kg per persoon per jaar in Nederland, volgens een internetbron). Maar de Duitsers lusten meer; brot, brötchen of een stuk kuche met een lekkere kop koffie. Steeds meer bakkerszaken in Duitse dorpen en steden worden uitgerust met een kleine bar of wat tafels waar je voor niet al te veel geld de iets kan nuttigen. Er zijn zelfs zaken waarvoor een alcohol vergunning is afgegeven waarmee de bakkerij bijna de functie van de dorpskroeg krijgt.
In de bakker komt jong en oud, vriendinnen en singles op zoek naar een potentiële partner. De bakker is, in tegenstelling tot de supermarkt en kroeg, neutraal terrein waar iedereen kan komen. Klanten maken een praatje met elkaar of verwachten aandacht van het personeel die hen – net als de kroegbaas vroeger – een luisterend oor biedt en af en toe wat inbrengt.
In Nederland is deze formule in potentie wel aanwezig, maar het ziet er nog niet naar uit dat de Nederlandse bakkers een zelfde functie krijgen als die in Duitsland. De zogenaamde Bakkerswinkels en koffietenten zijn te hip en spreken slechts een beperkt (lees: jong) publiek aan. Bakker Bart heeft nog de meeste kans om uit te groeien tot een vervangende kroeg. De prijzen zijn laag en het assortiment ruim. Hier ontbreekt echter vaak het persoonlijke contact tussen klant en personeel en klanten onderling. Mogelijk heeft dit te maken met de locaties van de winkels, vaak in binnensteden.
Waar we nu het meeste van kunnen verwachten zijn de IKEA en aanstormend concurrent HEMA. Beiden bieden hun klanten tussen 9.00u en 10.00u een ontbijtje aan voor slechts € 1,-! Gezien de populariteit van laatstgenoemde en het feit dat deze zich op steeds meer plekken in het land vestigt, kan dit dé nieuwe plek worden waar jong en oud elkaar (spontaan) ontmoeten en waar de laatste roddels uitgewisseld worden.
